De stormvloedkering in Zeeland

Dit knappe staaltje werk is het sluitstuk van de Deltawerken. Over een lengte van 9 kilometer is op 65 pijlers de zogenoemde Oosterschelde kering gemaakt. De bedoeling was om er een volledig afgesloten dam van te maken. In 1960 is men al begonnen met de voorbereidingen daarvan. Men heeft toen onder meer enkele kunstmatige eilanden aangelegd, waaronder het bekende Neeltje Jans. Een grote negatieve bijkomstigheid van het volledig afsluiten van de Oosterschelde was echter het feit dat er geen zout water meer de Oosterschelde in kon stromen en er geen verschil meer in getijden zou zijn. Dit zou enorme gevolgen hebben voor de vissen- en plantenpopulatie. Vissers zouden hun werk verliezen en het milieu zou grote schade oplopen. Men wilde dijkverzwaring als oplossing voor de strijd tegen het water. De door de regering uitgeroepen commissie Klaasesz heeft uiteindelijk besloten om afsluitbare schuiven aan te brengen over een lengte van 4 kilometer. Bij een waterstand boven 3 meter NAP sluiten deze schuiven. Dit is sinds de ingebruikname in 1986 al 27 keer het geval geweest. 4 maal per jaar vinden er testen plaats en worden de schuiven gesloten. Rijkswaterstaat is belast met het reguliere onderhoud van de Oosterschelde kering.

Op het eerder genoemde eiland Neeltje Jans kan men nu een kijkje nemen binnen in de Oosterschelde kering en wordt daar op allerlei manieren, voor jong en oud, informatie gegeven over de waterkering.